MY ALBOUMS

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΕΤΙΚΕΤΕΣ

Παρακάτω βλέπετε τις λέξεις κλειδιά (ετικέτες) που η κάθε μια αντιπροσωπεύει μια ενότητα (Θεματολογία)

πχ Κάνοντας ΚΛΙΚ στη λέξη "ΣΧΟΛΙΑ ΣΥΝΤΑΚΤΟΥ" αυτόματα θα έρθουν στο προσκήνιο όλες οι αναρτήσεις αυτού του είδους (μόνο οι τίτλοι)

Φυσικά η σελίδα δεν χωρά όλες τις αναρτήσεις γιαυτό, στο τέλος της σελίδας καντε κλικ στη φράση ''Παλαιότερες αναρτήσεις'' μέχρι να φτάσετε στην τελευταία

Επιλέγοντας με ένα κλικ πάνω στον τίτλο, ανοίγει όλο το κείμενο για να το διαβάσετε.

Καλή ανάγνωση

Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017

Ο DJ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΠΑΚΕΤΟ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΠΡΙΖΟΛΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕΡΒΙΡΟΥΝΕ ΣΤΟΝ ΜΠΟΥΦΕ


Είχα καιρό να πάω σε γάμο. Φυσικά εννοώ σαν καλεσμένος γιατί επαγγελματικά είμαι 100% συνταξιούχος (εκτός των δυο μου παιδιών)
Προ ημερών βρέθηκα σαν καλεσμένος σε γάμο και φυσικά η όσφρηση μου έπεσε επάνω στο πρόβλημα που είχε να κάνει με τον DJ που πάει πακέτο με την τιμή και με το τι θα φάνε οι καλεσμένοι, χωρίς να έχεις εσύ δικαίωμα να επιλέξεις.
Ο DJ λοιπόν δεν είχε εμφανιστεί. Ο ιδιοκτήτης της αίθουσας άρχισε τα τηλέφωνα. Φαίνεται πως βρήκε λύση και σε κανά μισάωρο κατέφτασε άλλος. Το ζευγάρι δεν πήρε χαμπάρι την αλλαγή του προσώπου. Το κατάλαβε όμως όταν ήρθε η ώρα να χορέψει το αγαπημένο τους τραγούδι. Αμ δε. Ο DJ ξεκίνησε με άλλο που τα παιδιά δεν γούσταραν. Δέκα λεπτά διαβουλεύσεις με αποτέλεσμα ο γαμπρός να καθίσει κάτω και να μην χορέψει τελικά.
Και σας ρωτώ. Γιατί να συμβεί αυτό;

Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

Πως ήθελα να είχα έναν και δύο και τρείς …….. Φωτογράφους


Ναι, και μη σας φαίνεται παράξενο. Σήμερα ένας φωτογράφος ή ένας εικονολήπτες, δεν είναι αρκετοί για να σας παραδώσουν μια δουλειά σαν κι αυτές που σίγουρα έχετε δει στο διαδύκτιο και σας έκανε να πείτε ‘’Μωρέ μπράβο, τι ωραία δουλειά που κάνουν σήμερα’’ 

Οντως σήμερα τόσο το βίντεο όσο και η φωτογραφία έχουν απογειώσει την αισθητική και μπορούμε να μιλάμε πλέον για μικρά αριστουργήματα. Θέλετε λοιπόν κι εσείς να καμαρώσετε κάτι ανάλογο στον δικό σας Γάμο ή στη βάπτιση του παιδιού σας; Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρό. Προσοχή όμως μη βιάζεστε.

Δείτε γιατί.
Βοηθήστε κι εσείς με τον τρόπο σας τον φωτογράφο που σκοπεύετε να του αναθέσετε το γάμο σας. Κατ’ αρχάς (το έχουμε ξαναπεί αυτό), μην ξεκινάτε τις διαβουλεύσεις μαζί του, με το πόσο κοστίζει ένας γάμος σήμερα. Φέρνετε σε πολύ δύσκολη θέση τον άνθρωπο. Το ιδανικότερο θα είναι να απαριθμούσατε τα θέλω σας και μετά να σας πει ο χριστιανός, πόσο κάνει, γιατί έτσι όπως ξεκινά συνήθως ανάποδα η συζήτηση, εσείς αφού ακούσετε την τιμή, τότε θυμάστε να ζητήσετε μέσα στην προσφορά που σας έκανε, να χωρέσουν ‘’η Άρτα και τα Γιάννενα’’ που λένε. Κι αν δείτε πως δεν ικανοποιούνται οι επιθυμίες σας, τότε πετάτε και το μεγάλο σας επιχείρημα ‘’Ένας φωτογράφος που έτυχε να ρωτήσουμε μας δίνει αυτά που σας λέμε και σε καλύτερη τιμή’’ Όχι δεν είναι έτσι.

Ας γυρίσουμε ξανά στην αρχή της κουβέντας μας. Σήμερα, χρειάζονται περισσότεροι του ενός για να ‘’συλλάβουν’’ όλες αυτές τις ωραίες εικόνες που διαδραματίζονται πριν την εκκλησία αλλά και μετά. Παλιά όλο το επίκεντρο εστιάζονταν στην εκκλησία και στο μυστήριο, αυτό καθ’ εαυτό και στο τέλος, οι ατέλειωτες φωτογραφίες (αγχωμένες και καταϊδρωμένες) με συγγενείς και φίλους, στο προαύλιο της εκκλησίας. Αυτά τέλειωσαν. Δεν έχουν μείνει ούτε τα μισά. Για να πραγματοποιηθούν όμως τα άλλα, αυτά που είπαμε πως τα βλέπεις και λες ‘’Μωρέ μπράβο, τι ωραία δουλειά που κάνουν σήμερα’’ πρέπει ο φωτογράφος να έχει και έναν και δυο ίσως και τρείς μπορεί και τέσσερεις, φωτογράφους & εικονολήπτες, για συνεργάτες, για να είναι παρών την ώρα που στολίζουν το γαμπρό και στην αντίστοιχη ετοιμασία της νύφης, διότι εκεί παίζεται πια όλο το σκηνικό παρέα με τους φίλους και τις φίλες σας. Ένας κούκος πλέον δεν φέρνει την άνοιξη, γιατί δεν μπορεί ένας φωτογράφος και ένας εικονολήπτης να γίνουν χίλια κομμάτια και να είναι παντού. Εάν εσείς δεν ανοίξετε το πουγκί σας, να πληρώσετε κάτι παραπάνω δηλαδή, ο επαγγελματίας φοβούμενος μη σας χάσει από πελάτη θα αποφύγει την ανάλυση των δυσκολιών που προκύπτει και θα κοιτάξει να το βολέψει όπως-όπως. 

Αχ πόσες φορές έχω προσωπικά αγανακτήσει όταν ήμουν υποχρεωμένος να βρίσκομαι με το ένα πόδι στην εκκλησία για να ετοιμάσω όσα από τεχνικής άποψης απαιτούνται να γίνουν, για να έχουμε ένα τέλειο αποτέλεσμα στον κλειστό και συνήθως σκοτεινό χώρο της εκκλησίας και να έχω προηγούμενα περάσει από το σπίτι της νύφης που ως συνήθως, όλα κινούνται αργά, απελπιστικά αργά και να φτάνεις τελικά στην εκκλησία μαζί με τη νύφη. Μην υποβάλετε λοιπόν τον φωτογράφο σας σε αυτή τη δοκιμασία. Φροντίστε μέσα στο σύνολο των εξόδων του γάμου σας να συνυπολογίσετε και αυτά που απαιτούνται για να καμαρώνετε τους εαυτούς σας σαν τα διάσημα κινηματογραφικά ζευγάρια. Αλήθεια σας λέω. Σήμερα τα παιδιά (οι συνάδελφοί μου αλλά όχι όλοι) μπορούν να το κάνουν. 

Και προς θεού μη για λόγους οικονομίας, πέσετε στα χέρια τυχάρπαστων που ‘’όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν’’ (Ε αμάν πια έχω αγανακτήσει μαζί τους, αφήστε με να εκφραστώ ελεύθερα) Μιλώ γιαυτούς που πήραν από την κουζίνα τη γυναίκα τους και της φόρτωσαν μια κάμερα στην πλάτη, για να ρίξουν το κόστος ή για αυτούς που συνεργάζονται με τον ‘’Μήτσο’’ που δουλεύει τις καθημερινές στο Δημόσιο κι έτυχε να έχει αγοράσει μια βιντεοκάμερα, κάπως ακριβούτσική, αφού το budget του καταστήματος δε το επιτρέπει.

Ψαχτείτε λοιπόν και ξοδέψτε ένα ευρώ παραπάνω. Δεν θα χάσετε αφού αυτό θα μείνει τελικά όταν τα φώτα θα σβήσουν.

Δευτέρα 13 Μαρτίου 2017

Ποιος Συνδικαλισμός;

Σε ποιόν κλάδο ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα έλυσε προβλήματα και θα έλυνε και ο δικός μας συνδικαλιστικός φορέας τα δικά μας. Ανύπαρκτος κι εδώ. Η γνωστή πεπατημένη της κομματικοποιημένης κλίκας που πιαναν απλά μια καρέκλα έτσι για το ονόρε. Ο πολύς κόσμος το γνώριζε, γιαυτό και δεν συμμετείχε. Περίμενε όμως να δει μια κίνηση που θα έβαζε τάξη στο χώρο. Καμιά. Ούτε τότε αλλά ούτε και τώρα.

Ένα ήταν το βασικό ζήτημα που λειτουργούσε σαν καρκίνος σε μετάσταση και οδηγούσε τον κλάδο με μαθηματική ακρίβεια στον μαρασμό, γιατί αν λέγαμε στον αφανισμό, θα λέγαμε ψέματα διότι αριθμητικά με την είσοδο της νέας γενιάς στο χώρο παραγίναμε πολλοί. Αυτός δεν ήταν άλλος από την είσοδο στο χώρο, τυχάρπαστων ανθρώπων, που σαν αλεξιπτωτιστές (να μην πω σαν ακρίδες) άρπαξαν σοβαρό μερίδιο πελατών από τους επαγγελματίες μαγαζάτορες. Και η πλάκα ποια είναι. Το μεγαλύτερο ποσοστό όλων αυτών, το εισήγαγαν οι ίδιοι οι φωτογράφοι (είπαμε αυτοί που είχαν μαγαζιά και πλήρωναν και φόρους) Στην προσπάθεια τους να ρίξουν τις τιμές και να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί βάφτιζαν φωτογράφο ή βιντεολήπτη τον κάθε άσχετο που έβρισκαν μπροστά τους. Βάλαμε δηλαδή τα χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας. Προσωπικά έχω γνωρίσει Πακιστανούς (θεός σχωρέστον τον έρημο τον Αζίμ αφού δεν ζει πια), Αλβανούς (γεια σου βρε Σπύρο ή όπως αλλιώς σε λένε Αλβανικά), φιλιά στον Ρουμάνο Αλεξ και ένα γεια να πω στον Βλαδίμηρο από τη Ρωσία.

Όλοι τότε ζούσαμε με το όνειρο ότι ο σύλλογος θα καθιερώσει όπου νάνε τις περίφημες ‘’Ταυτότητες’’ που χωρίς αυτές δεν θα μπορούσες να εμφανιστείς στην εκκλησία. Και ποιος καλέ θα έφερνε αυτό το μέτρο; Κάποιος από τους Προέδρους που γνώρισα εγώ πάντως, χρησιμοποιούσε στη δούλεψη του Αλβανό Βιντεολήπτη.

Κι έτσι ο χώρος γέμισε με άσχετους που έκαναν αυτή τη δουλειά με ευτελή μέσα αλλά και την είχαν ως μαύρη εργασία, πράγμα που έριξε τις τιμές και η εποχή που οι επαγγελματίες φωτογράφοι ζούσανε με τη δουλειά τους, τις οικογένειες τους και με το παραπάνω, πέρασε ανεπιστρεπτεί. Το κακό σήμερα συνεχίζεται στον υπέρτατο βαθμό κάτι που ανάγκασε αρκετούς μαγαζάτορες να κλείσουν και να συνεχίσουν τη δραστηριότητα τους στην παρανομία. 

Ο Σύλλογος ακόμα απών. Τόσα χρόνια καμιά πρωτοβουλία. Δεν έγινε ποτέ πρόξενος καμιάς νομοθετικής ρύθμισης που αν μη τι άλλο ζημιώνει το Ελληνικό κράτος εκατοντάδες εκατομμύρια, αφού νόμιμοι και παράνομοι, δεν κόβει κανείς, μια δεκάρα απόδειξη, για το έργο που παρέχει στις εκκλησίες. 

Με αγάπη 

Μια αναδρομή στα παλιά δεν βλάπτει.


Το είπαμε και σε άλλη ανάρτηση πως σήμερα οι φωτογράφοι τραβάνε ουκ έστιν αριθμό φωτογραφιών. Οι πιο πολλές συνήθως, αφού τις χαζέψουμε και πούμε τα κουτσομπολιά μας για το πώς φαίνετε ο τάδε η τάδε και ο δείνα, δεν θα εκτυπωθούν ποτέ (σήμερα δεν τυπώνουμε φωτογραφίες) Άρα θα πάνε χαμένες.

Αρκετά χρόνια πριν, από αυτές τις αδέσποτες, πόζες οι φωτογράφοι κέρδιζαν σημαντικά ποσά, αφού πωλούσαν με το κομμάτι, όσες φωτογραφίες ήσαν εκτός συμφωνίας και ξεπερνούσαν το όριο που  συνήθως περιλάμβανε το πακέτο, δηλαδή 80 με 100 πόζες περίπου. Τότε οι πελάτες ή πλήρωναν αρκετά για να έχουν στη συλλογή τους τα αγαπημένα τους πρόσωπα, ή για να στείλουν μερικές σε φίλους κα συγγενείς.

Σήμερα τέτοιες υποχρεώσεις δεν παίζουν. Τα πράγματα έγιναν πολύ προσωπικά. Το ζευγάρι αναζητά τον εαυτό του και θέλει ξεκάθαρα τις προσωπικές του στιγμές. Τότε γιατί οι φωτογράφοι αυξάνουν συνεχώς τον αριθμό των λήψεων; Προσωπικά πιστεύω ότι το θεωρούν υποχρέωση τους να έχουν πόζες από όλες τις στιγμές.

Στην αρχή δειλά-δειλά (όσο ακόμα υπήρχε το φιλμ) οι πελάτες άρχισαν να διεκδικούν από τους φωτογράφους να τους παραδώσει και τα αρνητικά, κάτι που τους εξόργιζε αφάνταστα, ειδικά την παλιά γενιά. Στη συνέχεια που περάσαμε στην ψηφιακή εποχή, απλά σου λένε χωρίς ενδοιασμό, βάλε μας τις υπόλοιπες πόζες σε ένα cd ή σε ένα στικάκι. Να το πω τώρα γιατί όταν ήμουν εν ενεργεία δεν το έλεγα ποτέ «Δηλαδή αν πάς να αγοράσεις ένα παντελόνι, ζητάς να σου χαρίσουν και το σακάκι για να πηγαίνει ασορτί;» Δεν καταλαβαίνει κανείς πως αυτό το παραπάνω, πωλείται, δεν χαρίζεται.

Φταίνε όμως κι αρκετοί από το σινάφι μας (συνήθως αυτοί που κάνουν τη δουλειά του φωτογράφου σαν δεύτερο επάγγελμα) που άρχισαν να κάνουν εκπτώσεις στα δικαιώματα τους και άρχισαν το ‘’πάρε κόσμε’’ κι έτσι χάλασαν την πιάτσα. Τα πράγματα εξισορροπούνται κάπως σήμερα, διεκδικώντας οι φωτογράφοι μια καλύτερη τιμή στην αρχική συμφωνία και είναι πέρα για πέρα τίμιο, αλλιώς για ποιο λόγο να κάθεται να παιδεύεται ο άνθρωπος, δυο η ώρα το βράδυ στη δεξίωση.

Υπάρχει εδώ σ’ αυτό το θέμα ηθικό δίδαγμα; 
Και βέβαια υπάρχει. Ας λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν οι αυριανοί πελάτες μας, πως αν προσπαθήσουν να βγάλουν την πίστη στα παζάρια από το φωτογράφο τους, μένοντας σταθερά στο μοτίβο ‘’Θέλω περισσότερα αλλά και φτηνότερα’’ το πολύ-πολύ να συναντήσουν απέναντί τους την ώρα της δουλειάς έναν κακόκεφο άνθρωπο που το φέρνει βαρέως πως έκλεισε αυτή τη δουλειά κοψοχρονιά. Μην είστε λοιπόν μικρόψυχοι και μην ξεχνάτε πως μόνο το υλικό του φωτογράφου θα σας απαθανατίσει και θα καταγράψει στην ιστορία με το υλικό του την πιο όμορφη στιγμή της ζωής σας.

Με αγάπη 

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2017

Οι χαιρετούρες του ζευγαριού (one more time) την ώρα της δεξίωσης.

Οι χαιρετούρες του ζευγαριού (one more time) την ώρα της δεξίωσης.

Εγώ θα το πω κι ας μη συμφωνήσει κανείς. Ποιος ο λόγος; Χαιρετηθήκατε στην εκκλησία, τώρα πάλη γιατί; Ξέρετε πόσο πολύτιμος είναι αυτός ο χρόνος; Οι περισσότερες δεξιώσεις εκεί κάνουν κοιλιά. Προσέξτε.
. Συνήθως αργεί (σχεδόν πάντα) το ζευγάρι να έρθει στη δεξίωση. Ένα το κρατούμενο
.  Αν ο γάμος έγινε στις οκτώ, το ζευγάρι θα έρθει μεταξύ έντεκα ή και δώδεκα αν ο φωτογράφος που για να αποδείξει την τέχνη του, θέλει να φωτογραφίσει τα πάντα (η δεξίωση ποσώς τον ενδιαφέρει) Αντιεπαγγελματική θα μου πείτε η αναφορά από μέρους μου, αλλά το σωστό να λέγεται.
.  Ο DJ το ξαναείπαμε, παίζει το ‘’τρια πουλάκια κάθονται’’
. Η αίθουσα χασμουριέται, ή κάνει τα τηλεφωνήματα της ημέρας, τώρα με τα κινητά.
.  Μετά θα κοπεί η τούρτα οπότε πάει άλλη μισή ώρα σχεδόν.
. Και τέλος οι ατέρμονες χαιρετούρες.

Αν δεν το έχετε προσέξει εσείς, θα σας το πω εγώ, πως από αυτή τη στιγμή και μετά αρχίζουν και οι πρώτες αποχωρίσεις καλεσμένων. Πρόσφατα, Γενάρης 2017, παραβρέθηκα ως καλεσμένος σε γάμο σε κάποιο νησί. Οι καλεσμένοι πολλοί. Πάνω από οκτακόσια άτομα. Ε αυτά το ζευγάρι δεν χάρηκε τίποτα. Από την ώρα που μπήκε και μέχρι τις δυο που έφυγα εγώ, χαιρετούσε. Εμένα πάντως όχι, γιατί δεν πρόλαβε. Και ξέρετε κάτι.

Μάλλον αυτή η συνήθεια καθιερώθηκε άτυπα με την πάροδο του χρόνου από τους φωτογράφους (άλλο καρφί σήμερα) για να δικαιολογήσει την  παρουσία του, γιατί τι άλλο πέρα από την τούρτα θα τραβούσε, αλλά και για να αυξήσει τον αριθμό με τις πόζες, ποντάροντας στους φίλους, στα ξαδέλφια, στους συναδέλφους από τη δουλειά και που τελικά κανένα σχεδόν ζευγάρι δεν τις επιλέγει.

Και επιτέλους, αμέσως μετά, ο DJ θα παίξει το ‘’ωραία που είναι η νύφη μας’’, περασμένες μια δηλαδή.

Τι θα πρότεινα εγώ:
Στο τέλος της κοπής της τούρτας, το ζευγάρι να απευθύνει ένα δημόσιο ευχαριστώ στους παρευρισκόμενους (από μικροφώνου παρακαλώ) και φυσικά διακριτικά σε όλη τη διάρκεια του γλεντιού να βρίσκει μικρές ευκαιρίες να επισκέπτεται τα τραπέζια, έτσι για μια στιγμή, για να μην πει ο κόσμος ότι τους ξέχασαν.

Dron’s Τώρα και στην Ελλάδα

Dron’s Τώρα και στην Ελλάδα

Ήρθε κι αυτό. Μιλάμε για τα τηλεκατευθυνόμενα ελικοπτεράκια που κάνουν λήψεις από αέρος. Φυσικά και δεν μπήκανε στην αγορά μόνο για να εμπλουτίσουν τις λήψεις ενός γάμου, αλλά έχουν πολλά να δώσουν στο να γίνει πια Ο ΓΑΜΟΣ ΣΑΣ πραγματικό Βίντεο κλιπ.

Όπως και σε άλλα πράγματα προσπαθήστε να αποφύγετε την υπερβολή γιατί εκτός των άλλων κρύβει και κινδύνους τραυματισμών από απρόβλεπτη πτώση, μιας και το αντικείμενο είναι πρωτόγνωρο και οι εμπειρία στους χειριστές ελάχιστη. Φανταστείτε στο γάμο σας που οργανώσατε τόσο τέλεια κατά τα άλλα, να έχετε πάρε δώσε με τραυματισμούς καλεσμένων σας.

Αν τέλος πάντων το αποφασίσατε, δώστε αυστηρή εντολή στον χειριστή του να μην ίπταται σε καμιά περίπτωση, πάνω από κόσμο, αλλά περιμετρικά

Μια πτήση πέριξ της εκκλησίας είναι αρκετή και την ώρα που φτάνει η νύφη, και είπαμε λήψη από τα πλάγια κι όχι πάνω από τον κόσμο. Το ίδιο και στο χώρο της δεξίωσης αν και δεν το θεωρώ προσωπικά απαραίτητο λόγο της νύχτας.

Εκεί που η παρουσία ενός Drone πραγματικά απογειώνεται, είναι στην περίπτωση που έχετε κανονίσει After Φωτογράφιση (Τις επόμενες μέρες του γάμου). Τα πλάνα του σαν βίντεο ή σαν φωτογραφία, θα είναι φανταστικά

ΥΓ
Σύντομα η πολιτεία (όπως και σε άλλα κράτη) θα θεσπίσει κανόνες στις ανεξέλεγκτες πτήσεις και η δουλειά θα γίνει υποχρεωτικά επαγγελματική. Μέχρι τότε προσέξτε.

Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

Τί κάνουν οι φωτογράφοι γάμου στον ελεύθερο χρόνο τους; (Η δική μου εκδοχή)


Το χρωστούσα αυτό το σημείωμα για τους φωτογράφους γιατί κι εγώ ο ίδιος έχω σχολιαστεί αρκετές φορές στην προσπάθειά μου να πείσω πως το εργασιακό ωράριο του φωτογράφου γάμων δεν σηματοδοτείται μέσα στο Σαββατοκύριακο και όσο διαρκούν τα μυστήρια.

1ον Τις μέρες που δεν γίνονται γάμοι:
Θα ασχοληθεί μαζί σας, τους αυριανούς πελάτες του. Θα συναντήσει μέσα στην εβδομάδα αρκετούς από εσάς και θα δαπανήσει δεκάδες εργατοώρες για να σας δείξει τη δουλειά του.
2ον Τη Δευτέρα, ίσως και την Τρίτη, θα πρέπει να ελέγξει τον εξοπλισμό που χρησιμοποίησε το Σαββατοκύριακο, να φορτίσει τις μπαταρίες του και να επιδιορθώσει πιθανές ζημιές που του παρουσιάστηκαν. Πιθανά και να αντικαταστήσει φθαρμένα εξαρτήματα που θα πρέπει να προμηθευτεί από την αγορά, άρα θα πρέπει να λείψει αρκετές ώρες από το χώρο εργασίας του.
3ον Αφού τελειώσει με όλες τις μικρολεπτομέρειες θα πρέπει να αποφασίσει ότι τώρα θα καθίσει στον υπολογιστή για να μεταφέρει το υλικό του (πάντα σε ψηφιακή μορφή σήμερα πια) και για ώρες ατέλειωτες να το επεξεργαστεί να διορθώσει, να μοντάρει για να μπορέσει να σας δείξει μια πρωτόλεια κατάσταση.
4ον Σήμερα στους γάμους έχουμε και τη λεγόμενη After φωτογράφιση που σημαίνει. Φωτογράφιση & Βιντεοσκόπηση επαγγελματικού επιπέδου σε εξωτερικούς χώρους την επόμενη ή μεθεπόμενη ημέρα του γάμου, κάτι αρκετό επίπονο απαιτητικό και χρονοβόρο.
5ον Επαγγελματίας είναι και πρέπει να ενημερωθεί για τις εξελίξεις στη δουλειά του. Ο σωστός επαγγελματίας δεν φείδεται χρόνου προκειμένου να βελτιστοποιήσει τις γνώσεις του. Θα διαβάσει άρθρα, θα μπει στο Ινερνετ για να δει νέες τεχνολογίες και θα περάσουν αρκετές ώρες κουβεντολόι με συναδέλφους ανταλλάσοντας απόψεις πάνω στη δουλειά τους.
6ον Μαλώνουν με τους συνεργάτες τους. Ποτέ ένας υπεύθυνος φωτογράφος δεν αρκείτε με αυτό που του δείχνουν οι συνεργάτες τους. Θέλουν κάτι παραπάνω κάτι πιο πρωτοποριακό, πιο επαγγελματικό
7ον Και το Σάββατο που όλοι οι μαγαζάτορες κλείνουν για να πάνε να ξεκουραστούν στην οικογένεια τους και να παίξουν με τα παιδάκια τους, για τους φωτογράφους, αρχίζει ο Γολγοθάς. Γάμοι, βαπτίσεις, δεξιώσεις, πρωί μεσημέρι, βράδυ ως αργά την Κυριακή και τη Δευτέρα το πρωί ξανά στις επάλξεις της επιχειρηματικής των δραστηριότητας.
8ον Να μην ξεχάσω πως μια από αυτές τις μέρες θα πρέπει να δω τον Λογιστή μου, να πάω στην Εφορία και την Τράπεζα, να πάω τον υπολογιστή για σερβις, να περάσω από τη μανούλα μου που έχω βδομάδες να τη δω κι από το σχολείο να πάρω τους βαθμούς του παιδιού. Θα ΄θελα να περάσω κι από τη λαϊκή για κάτι ψώνια που μου ζήτησε η γυναίκα μου, αλλά δεν προλαβαίνω. Σήμερα θα φάμε delivery. Σαν πως χθες τι φάγαμε; Μια από τα ίδια.


ΥΓ: Μη μου ξαναπείτε λοιπόν. ‘’Ελα μωρέ, για δυο κλικ-κλικ θέλεις να εισπράξεις 1.000€’’